نااطمینانی تقاضای پول در ایران

هدف این مطالعه شناسایی و برآورد تقاضای پول با تاکید بر نقش نااطمینانی در ایران است. در این راستا از داده‌های فصلی کشور طی سال‌های Q41389– Q11369 استفاده شده است. از مبانی نظری تابع تقاضای استاندارد که بر اساس آن تقاضای پول تابع میزان درآمد و هزینه فرصت پول است، به عنوان مبنای شناسایی مدل استفاده شده است و سپس با عنایت به اینکه طی دهه‌های گذشته تکانه‌های متعدی بر اقتصاد ایران وارد شده و نااطمینانی را برای تصمیم‌گیران اقتصادی افزایش داده است، در چارچوب مدل تقاضای پول، متغیر نااطمینانی در اقتصاد به مدل اضافه شده است. از تکنیک مدل‌سازیGARCH برای برآورد و محاسبه شاخص نااطمینانی استفاده شده است و برای برآورد مدل تابع تقاضا پول از روش تخمین خودرگرسیون با وقفه‌های توزیعی (ARDL) بهره‌گیری شده است. نتایج تخمین‌ها نشان می‌دهد که تولید ناخالص حقیقی و شاخص ‌نااطمینانی بر تقاضای حقیقی پول تاثیر مثبت و معنی‌داری دارند در حالی‌که نرخ تورم بر تقاضای حقیقی پول تاثیر منفی و معنی‌داری دارد. مضافاً اینکه نتایج مدل‌های تخمین زده شده به تفکیک تقاضای پول حقیقی M1 و تقاضای نقدینگی حقیقی M2 مؤید این است که شاخص نااطمینانی موجب کاهش در تقاضای M1 و افزایش تقاضای M2 می شود.